De Bonifatiuskerk is neogotische kruisbasiliek. Kort uitgelegd: De bouwstijl is gotisch maar niet uit de middeleeuwen, maar uit de 19e eeuw. Het grondplan van de kerk is in een kruisvorm, en het woord basiliek verwijst naar de indeling zoals die gebruikelijk was van een Romeinse Basiliek met pilaren, zijbeuken en een specifieke indeling. Deze kerk is als zoveel kerken een synthese van de eeuwen in vorm en symboliek, ook al is ze zelf gebouwd in 1884.
Sinds haar wijding is de kerk altijd in gebruik geweest voor de eredienst, een paar korte onderbrekingen daargelaten. Bij de bouw als parochiekerk van de St.Bonifatiusparochie, later als stadskerk in de Titus Brandsmaparochie, als 2e parochiekerk in Leeuwarden van de huidige Vitusparochie.
De kerk is daarnaast een geliefde attractie voor toeristen in de zomer, maar ook een plek van bezinning voor voorbijgangers en mensen die de zondagse vieringen niet bezoeken, maar wel via het gebouw op zoek gaan naar God. De vele kaarsen die soms branden tijdens de opening van de kerk vertellen elk hun eigen verhaal en motivatie, zoveel als er branden.
De kerk is behalve als indrukwekkende ruimte ook zelf één groot verhaal. De symboliek zit al in het ontwerp. De koorpartij is als een tent, gedragen door 6 pilaren, in het midden komen de gewelfvlakken samen recht boven het tabernakel, samen 7. De doopkapel bevindt zich aan de Noordzijde, want uit het Noorden kwamen de heidenen die de verlossing het meest nodig hadden! Kerk en toren zijn ongeveer even langs als hoog, verwijzend naar een arm die omhoog wijst naar de hemel. De glas in loodramen vormen als het ware een samenvatting van wat de er in de bijbel staat, en de katholieke traditie vol met symbolen die de geschiedenis in afbeeldingen vatten.
Al met al een kerk met een rijke geschiedenis, maar ook met een boodschap die zich volledig openbaart in het gebouw zelf. Daarmee spreekt deze kerk bezoekers aan, niet alleen om uiteindelijk liturgie te vieren, maar ook als plek om tot bezinning te komen. In Leeuwarden is geen enkel gebouw die de beide functies kan evenaren, zeker niet in de binnenstad.
De laatste decennia probeert een enthousiaste groep van vrijwilligers dit uit te dragen, door actief te zijn voor parochie én gebouw. Soms in de liturgie, soms daarbuiten. En ook al is geloven in 2024 niet meer vanzelfsprekend, de kerk blijft oproepen tot de kernvraag in ons leven, en alleen de vraag stellen herbergt een onschatbare waarde voor de samenleving, zelfs als we dat nu niet beseffen. Een kerk met een missie dus!
Bekijk de fotosite voor een visuele indruk van onze kerk.