Een reactie van Ed Dorenbos uit Leeuwarden:
Niet alleen voor de kerkgangers maar ook voor de Leeuwarder gemeenschap mag deze prachtige monumentale kerk niet verloren gaan. In het verleden heeft de STIBO, eigenaar van dit rijksmonument, met de hulp van vele donateurs en bevlogen vrijwilligers het kerkgebouw tegen sloop behoed en vervolgens miljoenen guldens en euro’s bijeengebracht om in de loop der jaren diverse restauratie- en onderhoudsprojecten te laten uitvoeren, waaronder herbouw van een geheel nieuwe torenspits nadat een hevige storm in 1976 de oude spits compleet uit haar verankering had geslagen en was neergestort.
Het is toch niet voor te stellen dat een dergelijk uniek gebouw uit onze stad zou verdwijnen. Ik, als religieus ongebonden inwoner van deze stad, onderschrijf dan ook van harte de doelstellingen van het comité “Houd de Bonifatius in ere”.
Het moet toch mogelijk zijn om met de nodige creativiteit en wijsheid en in samenspraak met het Bisdom, de Gemeenteraad en Provinciaal Bestuur een oplossing te bedenken die het gebouw op de langere termijn een multifunctionele bestemming verschaft, die het zowel voor kerkelijk gebruik als voor andere culturele en commerciële activiteiten geschikt maakt. Van een dergelijke transformatie zijn in ons land meerdere voorbeelden te vinden.
Ik denk dat voor het welslagen van zo’n project het onder meer van belang is dat de nabije omgeving van de kerk een stuk aantrekkelijker wordt gemaakt. Een eerste aanzet daartoe is de zeer geslaagde nieuwbouw aan de westkant van het kerkplein.
Ik wens het comité veel succes toe en hoop dat vele stadgenoten en Friezen uit de wijde omgeving hieraan hun steun zullen betuigen.
Een meelevende groet,
Ed Dorenbos
Een reactie van Aschwin Sep uit Anjum:
Als “nije Fries” afkomstig uit het Katholieke Brabant werd ik bij mijn eerste bezoek aan Leeuwarden meteen getroffen door de Bonifatiuskerk en haar indrukkende verschijning als teken van de Katholieke herrijzenis aan het einde van de 19e eeuw. Ondertussen ben ik ook actief als acoliet en mag regelmatig de Bonifatius van binnen beleven tijdens de liturgie.
Alhoewel ik de zorgen van het parochiebstuur begrijp wat betreft het kerkbezoek, de inkomsten en de kosten, vind ik, als bouwkundige, dat er onvoldoende oog is voor de kwaliteiten van de Bonifatiuskerk. Te gemakkelijk hoor ik her en der in Nederland dat er gekozen wordt voor de geloofsgemeenschap en dat het monumentale kerkgebouw als ballast wordt gezoen. Maar een geloofsgemeenschap heeft evenzeer binding met datzelfde kerkgebouw. Ook al is het enkel voor trouw, doop en rouw. Het is te kort door de bocht om te stellen dat gelovigen toch wel meeverhuizen naar een ander gebouw. Sfeer van een gebouw verhuis je niet mee. Zeker niet als het alternatief verder weg is gelegen of een modern gebouw is met een hele andere sfeer.
De Bonifatiuskerk is ook een baken van de stad Leeuwarden. Het is een topstuk van monumentaal erfgoed. En een kerk zonder vieringen wordt inderdaad zielloos. Net zoals herontwikkelplannen tot bijvoorbeeld kantoren, woningen of multiculturele centra vaak kerken tot een zielloos omhulsel maken. Zeker als de kerk ook nog eens door het parochiebestuur ontdaan wordt van de kenmerkende monumentale elementen uit haar interieur en haar luidklokken. Met deze redenering van het parochiebestuur loop het risico dat alle monumentale historische kerken binnen tien jaar leeg komen te staan, want tja de geloofsgemeenschap gaat voor op stenen. Het is een redenering die te kort door de bocht is.
Ook zorg voor de geloofsgemeenschap hangt evenzeer samen met de plek van samenkomst en de erfgoed- en beleveniswaarde als met de kostenaspecten. Het zijn aspecten waar een parochiebstuur in haar samenhang zorg voor te dragen heeft
In reaksje fan Eelke Godijk:
De Bonifatiuskerk mei net ferlern gean as Godshûs!! Ik haw mei eigen eagen sjoen dat de toer der yn ‘e jierren 70 ôfwaaide en haw noch mei kollekteard om der wer in selde nije toer op te krijen. Grutsk op ús Bonifatiustsjerke en ik hoopje dat de tsjerklike mienskip yn gearwurking mei de hiele mienskip fan Ljouwert e.o. him te skoar sette sil tsjin ‘e loskeppeling fan tsjerke en tsjerklike mienskip. Sa’n unyk en markant plak fan ferstilling en ynspiraasje kin yn Ljouwert net mist wurde yn dizze gaoatyske tiid. Tsjerke, nim dyn ferantwurdlikheid!
Response from someone from Leeuwarden who wishes to remain anonymous:
St Bonifatiuskerk needs to be preserved and continue to function for all reasons. Firstly, its geographical location is very suitable for gathering parishioners and tourists as it is in the center. Surely anyone who goes to the center of Leeuwarden will stop by and admire the church. And few newcomers know about the existence of Dominicuskerk. In addition, the absence of English masses also reduces the number of parishioners coming to the church as currently in Leeuwarden there are quite a few foreign parishioners but the ceremonies are only in Dutch.
Een reactie van iemand uit Leeuwarden die wenst anoniem te blijven:
De Bonifatiuskerk moet echt behouden blijven voor Leeuwarden! Ondenkbaar dat de kerk verkocht wordt, er moet toch een oplossing mogelijk zijn? Kerk, kunst en cultuur kunnen elkaar daarin raken. Maar a.u.b. geen commerciële partij de hand er aan laten leggen. De Notre Dame wordt met ongelooflijk veel inspanning en gemeenschaps- en overheidsgel gered voor Parijs en de wereld. Dat moet in leeuwarden toch ook mogelijk zijn voor de Bonifatiuskerk? Schakel creatieve mensen in, betaalde rondleidingen, exposities, mooie kleinschalige concerten, kijk bijv. naar de Lutherse kerk in Groningen, er zijn echt oplossingen om naast het reguliere kerkgebruik inkomsten voor onderhoud te genereren. Denk anno 2025!
Reactie van A.J.Zeinstra uit Burgum:
Onze parochie in Burgum maakt deel uit van de parochie in Leeuwarden. Als er een viering is in de Bonifatiuskerk dan kun je rekenen op een fijne mis en bovendien je auto kwijt in de nabije parkeerkelder, het parkeren bij de Dominicuskerk is een drama, hetgeen mij er zeker van weerhoudt hier dan naartoe te gaan. Ook de uitstraling van de Bonifatiuskerk is niet te vergelijken. Verder is deze kerk, naast de Oldehove, het symbool voor Leeuwarden.
Een reactie van iemand die wenst anoniem te blijven:
Ik ben bij wijze van spreken naast de Bonifatiuskerk geboren en de kerk is mij zeer lief, alhoewel het klokgebeier op de vroege zondagmorgen mij tijdens mijn pubertijd weleens heeft ontstemd! 🙂 Ik vind het heel erg dat de kerk wordt afgestoten en de redenen daarvoor lijken me vergezocht. Het is een sierraad voor de stad en dat sierraad mag nooit verloren gaan. Keer terug op uw schreden!
Reactie van Andries Hooijsma uit Ureterp:
In november 1975 is mijn vader overleden. Ik was toen 11 jaar. Een mijlpaal in mijn leven.
2 maand later raasde een zware storm over ons land. Op de RoNo(?) hoorden we dat de Bonifatius toren wiebelde en dreigde in te storten. Mijn oudste broer vroeg me mee naar Leeuwarden. We waren met een grote menigte getuige dat de instabiele toren instortte. Met hulp van de brandweer, naar ik meen.
Alle mensen klapten in de handen. Ik vroeg mijn broer:
“Waarom zijn ze blij?” Hij zei:” De toren is nu geen gevaar meer en ze zullen hem vast wel nieuw bouwen, dat is het geloof in dit applaus”.
Ik was op dezelfde dag jarig dan mijn vader. Op verjaardagsfeestjes werd mijn vader vaak even aangehaald en de herbouw van de Bonifatiustoren was ook een vast gespreksonderwerp.
Toen jaren later de toren werd herbouwd, zei mijn broer: “Zie je wel, als ze er maar in blijven geloven komt het allemaal weer goed”. Ook toen klonk er applaus bij de opening.
Ook al wonen we 30 km van de Bonifatiuskerk, ik hoop dat dit geloof van destijds nu bevestigd mag worden en de kerk deze storm trotseert.
Andries
Theo van der Geest uit Franeker liet ons weten:
‘Het doet denken aan de manier waarop de Joh. de Doperkerk in Huizum is gesloten.’
Een reactie van iemand die wenst anoniem te blijven:
Deze prachtige kerk heeft ons menig prachtig moment bezorgd. We zijn zelf niet kerkelijk, maar bezoeken wel concerten en andere activiteiten. De kerk verdient het om voor altijd open te staan voor jong en oud. De Bonifatiuskerk is er altijd geweest. We willen de kerk graag in alle pracht blijven bezoeken. Daarvoor is goed onderhoud en verzorging nodig. De kerk heeft al zoveel doorstaan, oorlog en vrede, gun de kerk en haar bezoekers te kunnen blijven stralen.
Een reactie van Sible de Blaauw, Emeritus hoogleraar Kunstgeschiedenis en pleitbezorger voor behoud van religieus erfgoed in Nederland, met name het oeuvre van Pierre Cuypers:
‘Zowel de Dominicus als de Bonifatius verdienen een toekomst als kerk. Speel ze niet tegen elkaar uit. De Bonifatius biedt grote kansen als levende stadskerk in een dynamische samenleving. Dan mag ze ook co-kathedraal worden.’
Piet Vessies uit Berltsum gaf als reactie ons mee:
De Bonifatiuskerk is meer dan alleen een kerk.
Het is dé ontmoetingsruimte voor God én mensen.
Het is ook een prachtige ontmoetingsruimte in klank.
Het is een thuis voor velen die schuilen en zoeken.
Het is een plek om te mogen zijn ongeacht afkomst of wat dan ook.
Twee mensen uit Oentsjerk lieten ons weten:
Onze “Roomse toren” is voor ons als geboren Leeuwarders altijd een beeldbepalend monument geweest en moet het blijven ook. De kerk moet gebruikt blijven waarvoor het van oudsher is bedoeld en eventueel voor openbare evenementen.
Dus geen bedrijfsactiviteiten.
Als het in bezit komt van een of andere “vastgoed kapitalist of projectontwikkelaar”, wordt het in de toekomst als handelsobject gebruikt en het onderhoud zal minimaal zijn of helemaal niet meer plaatsvinden. Wij hopen dat de gemeente Leeuwarden hun invloed zal doen gelden en niet aan de zijlijn toekijkt.
Folkert Beimers uit Marssum liot ons weten:
De Bonifatius kerk mag voor Leeuwarden absoluut niet verloren gaan. Al jaren vormt de Bonifatius kerk met de Oldehove het boegbeld van Leeuwarden. Zo beeldbepalend, uniek. Ik kan mij Leeuwarden zonder de Bonifatius toren niet voorstellen.!Al met al een hele goede actie, niet alleen voor de Katholieke gemeenschap maar voor de helé ‘mienskip’ van Leeuwarden.
Misschien ook belangrijk om de dorpen rond Leeuwarden wakker te schudden door het publiceren van deze positieve actie in de diverse gratis weekbladen.